In de bus naar Panajachel aan het Lago Atitlán maken we opnieuw kennis met de Guatemalese interpretatie van de waarheid. Zo worden we meerdere bussen ingelokt met de loze belofte dat deze toch echt direct naar Panajachel gaat, maar helaas! Uiteindelijk moeten we vier keer overstappen van de ene gammele schoolbus naar een nog gammelere waarvan de chauffeur bovendien nog roekelozer rijdt dan alle vorige bij elkaar. Nu begrijpen we waarom alle bussen volhangen met kruisbeelden en “God leidt de weg” stickers. Zorgt er tenminste nog iemand voor dat we heelhuids aankomen…

Ook de prijs levert regelmatig een discussie op, omdat de Guatemalese busjongens niet lang hoeven te aarzelen om de welwillende toerist van wat extra Quetzales (de nationale munt van Guatemala) af te helpen. Jammer alleen dat het slechte acteurs zijn, want er verschijnt wel zo´n smerig lachje op hun gezicht zodat je zeker weet dat je wordt afgezet. Anders hebben ze ook nog altijd de truc van het vasthouden van je wisselgeld (dat ze op dat moment zogenaamd niet hebben) in de hoop dat je het vergeet. Tja, we zijn wel goed maar niet… Veilig bereiken we gelukkig Panajachel.

Panajachel is prachtig gelegen aan het Lago Atitlán en is omgeven door bergen en vulkanen. We maken een tocht over het meer en bezoeken twee dorpjes (foto´s). In Antigua hebben we geleerd om ´s morgens dingen te doen, want dan is het prachtig weer. In Panajachel ook, maar ´s middags barst ook hier de regen los en veranderen sommige straatjes in kolkende rivieren. Na de tocht op het meer vinden we het de volgende dag wel mooi geweest en gaan we op weg naar Mexico. De afstand is te ver om het in een keer te doen, dus we maken nog een laatste tussenstop in Guatemala in het stadje Huehuetenango. Onze gids is er bijzonder kort over en … daar is niets aan gelogen. Bovendien is het zondag en is echt alles dicht. De volgende dag door naar de Mexicaanse grens, maar niet voor de gebruikelijke onenigheid met buschauffeur/hulpje over bestemming/prijs/wisselgeld/baggage, dus we zijn blij als we het bord ¡Bienvenidos en Mexico! zien. Door al deze trucs komt Guatemala met stip binnen op de laatste plaats van meest innemende bevolking op onze reis…

Over laatste plaats gesproken of een plaats waar we laatst nog waren: kijk hier maar eens wat we lezen over Honduras. In samenvatting: de president had een referendum uitgeschreven dat zowel door congres als hooggerechtshof onrechtmatig en illegaal werd beschouwd. Het leger staat aan de kant van het congres, maar de president heeft het referendum toch doorgedrukt want hierin werd zijn herverkiezing veiliggesteld. (deze truc hebben we al een paar keer eerder gezien in Latijns Amerika). Gevolg: veel rellen op de dag van het referendum, in een coup is de president afgezet door het congres en is hij gevlucht naar het altijd neutrale Costa Rica. Er is een avondklok ingesteld en het leger houdt de orde. En dan te bedenken dat wij hier zo´n week of twee geleden nog vrolijk rondliepen…